Llun: Anad
Heddiw Jacob a’i freuddwyd.
Ymadawodd Jacob â Beerseba a theithio tua Haran, A daeth i ryw fan ac aros noson yno, gan fod yr haul wedi machlud. Cymerodd un o gerrig y lle a’i gosod dan ei ben, a gorweddodd i gysgu yn y fan honno. Breuddwydiodd ei fod yn gweld ysgol wedi ei gosod ar y ddaear, a’i phen yn cyrraedd i’r nefoedd, ac angylion Duw yn dringo a disgyn ar hyd-ddi. A safodd yr ARGLWYDD gerllaw iddo a dweud, "Myfi yw’r ARGLWYDD, Duw Abraham dy dad, a Duw Isaac; rhoddaf y tir yr wyt yn gorwedd arno i ti ac i’th ddisgynyddion ... Wele, yr wyf fi gyda thi, a chadwaf di ple bynnag yr ei, a dof â thi’n ôl i’r wlad hon; oherwydd ni’th adawaf nes imi wneud yr hyn a ddywedais." (Genesis 28:10-15)
Mae Jacob yn wynebu ar ei noson gyntaf oddi cartref, heb gysgod aelwyd a rhieni. Gwely anghysurus iawn a gafodd, ond fe lwyddodd i gysgu, ac yn ei gwsg cafodd freuddwyd: ysgol yn cydio’r ddaear wrth y nef, a Duw ei hun yn sefyll ar frig yr ysgol yn llefaru wrtho. Buasem yn disgwyl i Dduw ei geryddu’n llym am ei holl driciau budr, ond nid cerydd ond cysur a roddwyd i Jacob, Wele, yr wyf fi gyda thi. Rhyfedd amynedd yr Arglwydd Dduw!
Yr Un wyt ti’n parhau,
Er beiau’r byd. Amen
(Meigant)
