Ar ôl hyn, amlygodd Iesu ei hun unwaith eto i’w ddisgyblion, ar lan Môr Tiberias ...‘Dewch,’ meddai Iesu wrthynt, cymerwch frecwast.’... a chymerodd y bara a’i roi iddynt, a’r pysgod yr un modd. (Ioan 21:1,12,13)

‘Tiberias’ ...

Ie, bychan y cwmni ond mawr y fendith â’r pedwar ohonom yn dechrau’r dydd mewn gweddi, myfyrdod a defosiwn.

Ers dechrau ym mis Medi 2015, buom o fis i fis yn dawel ystyried gweddïau’r Beibl. Yn y ‘Tiberias’ cyntaf (14/9) gweddi Abraham (Genesis 18:23-33) oedd testun ein sylw; gweddi Hanna (1 Samuel 1:9-18, 24-28) yn yr ail gyfarfod (12/10); gweddi Solomon (1 Brenhinoedd 3:3-15; 16/11). Ym mis Rhagfyr, echel ein myfyrdod oedd gweddi Heseceia (2 Brenhinoedd 19:8-19). Ym mis Ionawr (4/1) gweddi Jona (Jona 2), a gweddi Jeremeia (17:14-18) fu gwrthrych ein myfyrdod ym mis Chwefror (1/2). Proffwydi Baal a phroffwyd yr ARGLWYDD yn gweddïo oedd testun ein sylw ym mis Mawrth (14/3). Samson a Steffan yn gweddïo (Barnwyr 16:25-30 ac Actau 7:54-60) oedd testun ein sylw ym mis Ebrill (11/4). Ym mis Mai (9/5) ystyriwyd Gweddi’r Gwas Ffyddlon (Genesis 24:12-27). Heddiw, testun ein sylw ym mis Mehefin oedd Y Credinwyr yn Gweddïo am Hyder (Actau 4:23-31). Penllanw’r gyfres oedd llef plant Duw: ‘Abba! Dad!’ (Rhufeiniaid 8:15 BCN).

Nid dod â’r wybodaeth gyntaf am Dduw a wnaeth Iesu. Drwy’r proffwydi a’r Gyfraith ‘roedd gan bobl Dduw wybodaeth ddilys am Dduw, ond gwybodaeth anghyflawn ydoedd. Daeth Iesu i ddatguddio’n llawn y Duw a adnabuwyd mewn rhan. Peidiwch â thybio i mi ddod i ddileu’r Gyfraith na’r proffwydi; ni ddeuthum i ddileu ond i gyflawni (Mathew 5:17 BCN).

Tadolaeth Duw yw ffocws llachar y datguddiad a ddug Iesu i’r byd a’n bywyd, ac yn y goleuni hwn gweddnewidiwyd gwybodaeth a phrofiad pobl Dduw. ‘Roedd y proffwydi a’r Gyfraith wedi meithrin yr argyhoeddiad mai Un Duw sydd a’i Enw’n Sanctaidd ac Ef yw’r Creawdwr. Hefyd Duw byw, personol ydyw, ac nid grym mecanyddol, pell, oer. Gwelodd y proffwydi fod un elfen arall yng nghymeriad Duw, sef ei fod yn dyheu am ei bobl megis Tad am ie blant. Ond, un elfen ochr yn ochr ag elfennau eraill oedd tadolaeth Duw iddynt.

I Iesu, Tadolaeth Duw oedd y gwirionedd canolog a llywodraethol. Mae Duw’n Frenin - ond llywodraetha fel Tad. Mae Duw’n Farnwr - ond barna fel Tad. Mae Duw’n Greawdwr - ond creu teulu yw ei fwriad.

Tad - teulu - aelwyd - dyna echel y bywyd Cristnogol. Nid dangos y Tad, a hynny’n unig a wna Iesu, and agor ffordd inni ddod at ein Duw Dad - i chithau fod lle’r wyf fi (Ioan 14:3 BCN) - plant i Dduw.

Buddiol a da bu ‘Tiberias’. Diolch am y gyfres.