Salm 19
Ymgollai’r Salmydd mewn syndod wrth syllu ar sêr y ffurfafen, ond gwelodd mwy na’r sêr, a’r lloer, a'r gwacter, a’r pellterau. Gwelodd Dduw. Y mae’r nefoedd yn adrodd gogoniant Duw, a’r ffurfafen yn mynegi gwaith ei ddwylo (19:1). I’r bardd hwn pethau wedi ei ffurfio, a’u trefnu a’u gosod yn eu lle oedd y sêr a’r lloer fel gan grefftwr celfydd. Campwaith Duw oeddent. Wrth weld dim ond y sêr fe awn dros ddibyn diflastod ac anobaith, ond o weld y sêr a Duw esgynnwn i fannau uchel ffydd a gobaith. Mae anferthedd y bydysawd yn ein boddi, ond mae anferthedd y cariad a greodd ac sydd yn cynnal y cyfan yn ein codi. Mae anferthedd y bydysawd yn tanlinellu bychander ein byw a’n crefydd, ond mae anferthedd Duw yn tanlinellu mawredd ein ffydd. Plant Duw ydym - gwrthrychau ei ofal a’i gariad.
Gallwn ymhyfrydu felly, yn ein bychander. Yn ein bychander, gallwn gyfranogi o fawredd cariad Duw, a chyfrannu o’n bychander at amlygu ac addoli’r cariad mawr, oesol hwn. Y gronyn lleiaf ydym ni a’n hymdrech, sbec fechan o gynllun Duw, ond heb ein golau ninnau, ni fydd y patrwm yn gyflawn iddo Ef.
"Cymer, Arglwydd, f’einioes i i’w chysegru oll i ti". Amen
(F.R.Havergall 1836-79; cyf. John Morris-Jones, 1864-1929. Caneuon Ffydd 767)
(OLlE)
