Pan yw’r brenin ar ei wely,

y mae fy nard yn gwasgaru arogl.

(Caniad Solomon 1:12 BCN)

Os dywed y priodfab bethau da am ei briodasferch, etyb hithau yn yr un modd. Daw’n ‘frenin’ iddi, a rhydd ei bresenoldeb arogl fel nardus.

Gwyrth cariad rhwng dau a amlygi yma - rhydd presenoldeb y naill arogl mwy gogoneddus i nardus y llall. Presenoldeb cariad yn unig a wna wyrth fel hon. Nid yw son am ‘gariad’ a ‘brenin’ yn yr un adnod yn wrthgyferbyniad. Y mae’r naill air yn goleuo’r llall - pan ymostyngir mewn cariad ac ufuddhau yn ewyllysgar, nid caethiwed mohono. Rhyddid o fewn perthynas cariad sydd gan Paul mewn meddwl pan ddisgrifiai’i hun fel caethwas I Grist.

Benthycwn brofiad Paul ac J.J.Williams (1869-1954) yn sbardun i fyfyrdod pellach a gweddi:

O’th garu tra bôm byw

a rhodio gyda thi,

aroglau meysydd Duw

fydd ar ein gwisgoedd ni.

Canys perarogl Crist ydym ni … persawr bywiol yn arwain i fywyd (2 Corinthiaid 2:15,16 BCN)

(OLlE)