Cymerodd hwy gydag ef ac encilio o'r neilltu i dref a elwir Bethsaida (Luc 9:10b).
 ninnau wedi cyd-ddarllen Salm 139, fe’n harweiniwyd gan ein Gweinidog at ychydig adnodau o Efengyl Ioan (14:10-14). Mae llawer yn credu mai’r adnodau hyn yw uchafbwynt dysgeidiaeth y Testament Newydd ar weddi.
Os gofynnwch ddim yn fy enw i, mi a’i gwnaf (adn.14 WM). Gyda’r geiriau, cawsom gan Iesu sylfaen newydd, hyder newydd, a chylch newydd, ehangach o lawer, i weddi. Mae’r syniad o weddïo yn Enw Iesu Grist yn cadarnhau’r cymal pwysig honno yng Ngweddi’r Arglwydd Gwneler dy ewyllys (Mathew 6:10). Ein gobaith yw gweddïo yn unol â ewyllys Duw.
Awgrymodd Owain fod dwy ffordd o feddwl am hyn. Dyma’r cyntaf: Golyga gweddïo yn fy enw i ddeisyfu’r hyn a ddeisyfai Iesu; gobeithio am yr hyn a obeithia ef; dyheu am yr hyn a ddyhea ef. Mae gweddïo yn enw Iesu Grist yn golygu bod ein gweddi a’n gweddïo yn gytûn â phwrpas bywyd a gweinidogaeth Iesu. Wrth ganolbwyntio’n myfyrdod ar Iesu, daw ein gweddi yn un â’i fwriad ef.
Dyma’r ail: Y mae ystyr arbennig, hynod gynhwysfawr i’r gair ‘enw’ yn y Beibl. Wrth weddïo felly yn fy enw i, pwyswn, ymddiriedwn, dibynnwn ar gymeriad Crist, ei urddas, ei awdurdod, a’i fendith gyfoethog, lawn a chyson. ‘Enw’ Crist yw pob peth a wnaeth ac a wna, popeth a lefarodd ac a lefara. ‘Enw’ Crist yw pob addewid fawr a roddodd erioed. ‘Enw’ Crist yw Bethlehem a Chalfaria a’r Bedd Gwag. Wrth weddïo, felly yn enw Iesu Grist, cynhelir ein gweddïau gwael a’n gweddïo gwan gan holl fawredd ein Harglwydd Iesu.
Yn unol â threfn arferol y cyfarfodydd hyn, wedi cyfnod o drafodaeth frwd ac agored, aethom yn ein blaenau i rannu arfer dda, neu ddiddorol, o weddïo’n bersonol. Echel yr awgrym heno oedd Wilhelm Röntgen. Bu farw Wilhelm Röntgen ar y 10/2/1923. Pwy oedd Wilhelm Röntgen? Röntgen darganfyddodd X-rays. Mae’r X-ray yn amlygu'r hyn sydd yn guddiedig. Arglwydd, chwiliaist ac adnabuost fi oedd profiad y Salmydd (139:1). Wyneb yn wyneb ag Iesu Grist dyna brofiad pawb ohonom. Mae cael ein chwilio a’n hadnabod yn anochel o gredu yn Nuw. Awgrymodd y Gweinidog ein bod yn defnyddio ychydig adnodau cyfarwydd fel x-ray. Hepgor y gair ‘Cariad’, a lle bu’r gair hwnnw, gosod ein henw.
Y mae ______ yn hirymarhous; y mae ______ yn gymwynasgar; nid yw ______ yn cenfigennu, nid yw’n ymffrostio, nid yw’r ymchwyddo. Nid yw’n gwneud dim sy’n anweddus, nid yw’n ceisio ei ddibenion ei hun, nid yw’n gwylltio, nid yw’n cadw cyfrif o gam; nid yw cael llawenydd mewn anghyfiawnder, ond y mae’n cydlawenhau â’r gwirionedd. Y mae’n goddef i’r eithaf, yn credu i’r eithaf, yn gobeithio i’r eithaf, yn dal ati i’r eithaf. (1 Corinthiaid 13: 4-7)
Mae’r newid bychan hwn yn peri i baladr cariad dreiddio i ddyfnder ein byw. Amlygir gwendid a chyfle i wella a chryfhau.
Echel ein gweddïau heno oedd amrywiol enwau a theitlau ein Harglwydd Iesu, a gorffen yn sŵn hyfryd eiriau William Williams, Pantycelyn (1717-91; CFf.:312):
Ymgrymed pawb i lawr
i enw’r addfwyn Oen,
yr enw mwyaf mawr
erioed a glywyd sôn:
y clod, y mawl, y parch a’r bri
fo byth i enw’n Harglwydd ni.
