Mor brydferth wyt, f’anwylyd,
O mor brydferth,
a’th lygaid fel llygaid colomen!
Mor brydferth wyt, fy nghariad,
O mor ddymunol!
Y mae ein gwely wedi ei orchuddio â dail;
Y cedrwydd yw trawstiau ein tŷ
a’r ffynidwydd yw ei ddistiau.
(Caniad Solomon 1:15,16 BCN)
Ceir cymhariaeth rhwng y cariad a cholomennod fwy nag unwaith yn y Gân. ‘Roedd y golomen yn symbol o burdeb a ffyddlondeb. Er bod prydferthwch yn nodwedd amlwg ohoni, dyma un o’r adar gwylltion mwyaf cyffredin ym Mhalestina. Y mae nifer o bethau addas iawn felly yn y darlun hwn o’r gariadferch: ystyrir hi i fod bur - gonest neu unplyg - a phrydferth - agored a chywir. Y mae’r nodweddion hyn yn hanfodol i gynnal a chadw perthynas dda: os oes twyll dan y wyneb, dryllia’r berthynas. Ond, os oes gonestrwydd a chywirdeb y mae gobaith real i’r berthynas ffynnu.
Benthycwn brofiad Elfed (1860-1953) yn sbardun i fyfyrdod pellach a gweddi:
Golomen nefol fro,
Dy bur dangnefedd rho
i’n daear drist. Amen.
(OLlE)