Y mae fel pren

wedi ei blannu wrth ffrydiau dŵr

ac yn rhoi ffrwyth yn ei dymor,

a'i ddeilen heb fod yn gwywo.

(Salm 1:3 BCN)

Yr hyn sy'n deillio o fyfyrdod dwys a thawel y Salmydd - ... myfyrio yn ei gyfraith ef ddydd a nos. (Salm 1:2b BCN) - yw ffydd fyw. Y mae'r un sy'n ymhyfrydu yng ngair Duw yn cael ei gymharu â choeden ffrwythlon wedi ei phlannu ar lan afon. Y mae tri pheth sydd yr un mor angenrheidiol i'n ffydd ninnau ag i'r goeden, os yw am ffrwythloni. Yn gyntaf, gwreiddiau cryfion dyfnion. Mae gwir ffydd wedi ei wreiddio'n gadarn yn y Gair. Yn ail, goleuni. Ni all ein ffydd ddatblygu ac aeddfedu heb iddi gael ei goleuo trwy hyfforddiant, dysg a thrafodaeth agored. Yn olaf, maeth. Heb faeth ysbrydol, diffaith a digynnyrch fydd ein ffydd.

Gwna fi fel pren planedig, O! fy Nuw,
yn ir ar lan afonydd dyfroedd byw,
yn gwreiddio ar led, a’i ddail heb wywo mwy,
yn ffrwytho dan gawodydd dwyfol glwy’. Amen

(Ann Griffiths, 1776-1805; C.Ff:756).

(OLlE)