'MUNUD'ODAU'R ADFENT (2)

"Henffych well, tydi, yr un y rhoddodd Duw ei ffafr iddi!" (Luc 1:28 BCN)

"Gogoniant Duw wyt ti", meddai hwn.

Angel.

Annisgwyl ydoedd; ‘does neb yn disgwyl gweld Angel.

Angel annisgwyl â neges annisgwyl: finnau’n disgwyl.

Beichiog wyf.

Newid byd, newydd fyd.

Bore trannoeth, â finnau’n ceisio cydio eto yn yr hen bethau, ildio eto i’r hen rythmau, symud eto ar hyd rhigolau cyfarwydd bywyd ... sylweddolais na fydd y cyffredin byth eto’n gyffredin.

"Ti a esgori ar y Gair", meddai Gabriel.

(OLlE)