WWUC2017 #4

Salm 48

... dinas y brenin mawr ...

I’r Cristion, yr Eglwys nid Jerwsalem yw dinas y brenin mawr (Salm 48:2 BCN). Fel mae’r Iddew yn caru ei brifddinas ac yn annog ei gyfoedion i glodfori yn ei phrydferthwch a’i chadernid, mae’r Cristion yntau’n caru’r Eglwys ac yn myfyrio ar ei mawredd a’i sefydlogrwydd. Cymhwysir syniadau’r bardd Iddewig am ddinas hanesyddol i Eglwys Crist.

O’u dehongli fe hyn, mae’r geiriau sy’n cyfeirio at bresenoldeb Duw yn Seion: Oddi mewn i’w cheyrydd y mae Duw wedi dangos ei hun fel amddiffynfa (Salm 48:3 BCN) yr un mor berthnasol i’r Eglwys Gristngogol ag ydynt i Jerwsalem. Hefyd, gellir cymryd y gwahoddiad i rifo tyrau’r ddinas, sylwi ar ei magwyrydd a mynd trwy ei chaerau (Salm 48:12/13) fel apêl i werthfawrogi gogoniannau’r Eglwys ar hyd y canrifoedd. Oni all Cristion ymfalchio yn yr Eglwys fel y gwna’r Iddew yn Jerwsalem? Mae’r Wythnos Weddi dros Undod Cristnogol yn gyfrwng i weld a chydnabod ein beiau fel Cristnogion - diffygion ein cenhadaeth a gweinidogaeth - ond, mae’r wythnos hon hefyd yn gyfle i ddathlu a diolch am y ffaith fod Duw, trwy ei Ysbryd yn yr Eglwys, ar waith yn y byd.

(OLlE)