Dyma’r olaf am y tro!
Hawdd ac anodd!
Bord Gron oedd yn fy nghastell,
O’i gylch marchogion doeth;
Fe’m cludwyd i Afallon
Mewn llong euraid goeth.
Troediais hyd Fferm yr Ysgwrn –
Ffon fugail yn fy llaw;
Cenais ger afon Prysor
Yng ngolau’r lleuad draw.
Gan gymaint ydoedd f’awydd
am ddarllen geiriau’r Nef,
Mi es ar daith hirfaith
Ar droed i Fala dref.
Dyma’r ‘anodd’:
Mae’r cyntaf mewn EWYN, er nad yw mewn TON.
A’r ail sydd yn HWN, er nad yw yn HON.
Mae’r trydydd mewn LLYN heb fod mewn un NANT.
A’r nesa’ mewn ILLTYD, ond nid yw mewn SANT.
Mae’r pumed mewn TELYN er nad yw mewn CRWTH.
A’r chweched mewn GLODDEST, ond nid yw mewn GLWTH.
Mae’r seithfed mewn ADAR ond nid yw mewn NYTH.
A’r olaf mewn CRWCA er nad yw mewn SYTH.
Y cyfan yn rhywbeth sy’n dda i’r byd i gyd.
Dylai pawb ei arfer a’i ymarfer o hyd.