Cymerodd hwy gydag ef ac encilio o'r neilltu i dref a elwir Bethsaida (Luc 9:10b).
'Cwrdd Gweddi' gan Aneurin Jones (gan. 1930) aneurinjones.co.uk
Dylid sôn ychydig am gyd-destun y llun uchod: dyma'r oedfa olaf yng Nghapel Nant y Moch cyn i'r cwm gael ei foddi.
Ysgrifennodd Huw Dylan Owen englyn i'r llun:
Yr henwyr dwys a bwysant - ar y fainc
Gan droi o fyd methiant
i weddïo'm faddeuant
A rhoi ple dros fory'r plant.
Y mae i’n berthynas â Duw ei wedd gyhoeddus a’i wedd bersonol; dibynna’r naill ar y llall. Mae ‘Bethsaida’ yn gyfle, ac yn gyfrwng i ddyfnhau ein bywyd defosiynol.
Cedwir at yr un patrwm o gyfarfod i gyfarfod. Salm; cyflwyniad gan y Gweinidog ar elfen o’r bywyd defosiynol, trafodaeth ac yna awgrym neu ddwy ynglŷn ag arfer dda, neu ddiddorol, o weddïo’n bersonol, a gorffen gyda chyfnod o weddi.
Wedi cyd-ddarllen Salm 8, cawsom ein hatgoffa mae anhepgorion gweddi yw Mawl i Dduw, Gofyn ac Eiriolaeth. Canolbwynt ein sylw heno oedd Eiriolaeth, ac fe’n harweiniwyd gan y Gweinidog mewn astudiaeth o weddi Paul dros bobl Dduw yn Effesus (3:14-21). Prif eitem y weddi fawr honno yw cariad: Boed i chwi, sydd â chariad yn wreiddyn a sylfaen eich bywyd, gael eich galluogi i amgyffred ynghyd â’r holl saint beth yw lled a hyd ac uchder a dyfnder cariad Crist, a gwybod am y cariad hwnnw, er ei fod uwchlaw gwybodaeth. Felly dygir chwi i gyflawnder, hyd at holl gyflawnder Duw (3:18,19). Pobl wedi eu gwreiddio mewn cariad yw pobl Crist Iesu. ‘Roedd Paul yn gweddïo ar i bobl Effesus brofi cariad Crist yn ei bywyd. Wrth brofi gwefr cariad Crist, down yn gyfryngau i’r cariad hwnnw. Mae ein parodrwydd ninnau i eiriol dros eraill yn agor sianel i gariad Crist i weithredu yn eu bywyd. Mewn modd sydd y tu hwnt i’n crebwyll ni y mae Duw yn defnyddio’n gweddïau i gyflawni ei ewyllys cariadlawn ym mywydau'r rhai yr eiriolwn drostynt. Y mae ein heiriolaeth nid yn unig yn dod â’r rhai weddïwn drostynt at Dduw, ond y mae hefyd yn dod â ni yn nes atynt. Mae ein heiriolaeth yn plannu awydd ynom i’w cynorthwyo a’u cefnogi.
Trafodwyd i ba raddau y tybiwn fod gweddi o eiriolaeth yn effeithiol a bendithiol i’r sawl sydd yn ei hoffrymu, a hefyd i’r rhai yr eiriolir drostynt. Cawsom hefyd, gyfnod i ystyried pwysigrwydd ystum wrth weddïo: gweddïo ar ein heistedd, ar ein traed; a gwir arwyddocâd penlinio i weddïo. Arweiniwyd ni gan y Gweinidog i ystyried geiriau Walter Cradoc (1606-1659):
Sylwais droeon fod y sawl sy’n bell oddi wrth Dduw’n gorfod mynd ar ei liniau bob amser i weddïo; ond y mae’r enaid sy’n agos at Dduw yn gallu gweddïo ar ei sefyll, neu dan gerdded, neu wrth siarad; gall weddïo heb dynnu’i het, neu yn ei wely, neu lle mynno...
Gan werthfawrogi arwyddocâd geiriau Cradoc, cytunwyd, serch hynny mae da gofalu bod ystum y corff yn gwasanaethu ein defosiwn. Ystyr y gair Cymraeg ‘addoli’ yw plygu. Gall gogwydd y corff wrth weddïo amlygu cyfeiriad y meddwl a’r ysbryd.
Wedi trafod gweddi, aethom ati i weddïo. Echel ein gweddïau heno oedd ychydig eiriau i eiddo Eseia broffwyd: Edrych, rwyf wedi dy gerfio ar gledr fy nwylo...Cysgodais di yng nghledr fy llaw. (Eseia 49:16a/51:16b).
Bu Bethsaida eto’n fendith.
