PIMS

Cawn hoe fach dros yr Haf, cyn i PIMS ail gychwyn nos Lun 12fed o Fedi. Mae'r cyfarfod olaf hwn, bob blwyddyn, yn drwch o sŵn a hwyl - ac felly y bu heno!

Y peth cyntaf oedd mynegi ein diolch i Geraint, Dyfrig a Hefin am ei gwaith ar hyd y flwyddyn - cerdyn wedi ei arwyddo gan bob un, a bocs o siocledau Heroes - addas iawn!

Aethpwyd ati wedyn i greu dau dîm. 'Roedd cystadleuaeth i fod heno! Ond pa gemau? ‘Tŵr Babel’ oedd y gêm gyntaf. Bu tuchan a chwyno gan nad oedd neb yn gyfarwydd â’r gêm! Buan y sylweddolwyd fod 'Tŵr Babel' yn galw am ganolbwyntio dygn a nerth gên a gwefus - Harri a orfu.

"‘Galatiaid 3:28’ oedd y gêm nesaf", meddai’r Gweinidog. Â phawb, wedi hen arfer bellach â mynd i chwilio am adnod y Gweinidog, aethpwys ati yn ddiymdroi i chwilio. Efa oedd y cyntaf i ddod o hyd i'r geiriau mawr: Nid oes rhagor rhwng Iddew a Groegwr, rhwng caeth a rhydd, rhwng gwryw a benyw, oherwydd un person ydych chwi oll yng Nghrist Iesu. Wedi i bawb ddod o hyd i’r adnod, cyfaddefodd Owain nad dyna oedd y gêm heno! Darparwyd amrywiol powlenni o Smarties, a rheini wedi ei gwahanu yn ôl lliw. Y dasg, gan ddefnyddio dim ond gwelltyn yfed oedd codi’r Smarties a’u gosod yn gymysg mewn un bowlen: un ydych chwi oll yng Nghrist Iesu. Tîm Tomos oedd fuddugol.

'Muriau Jericho' oedd y gêm nesaf. Gêm sydd y tu hwnt i bob disgrifiad! Gosodwyd marblen yn nhroed par o deits, gosodwyd top y teits am ben y cystadleuydd. Y nod? Siglo a swingio nes dymchwel 'Muriau Jericho'. Yr enillydd oedd Ifan!

Yn gêm olaf oedd 'Cyfod dy Wely'. ‘Roedd rhaid i’r tîm gludo’r 'claf' o naill ben y 'stafell i’r llall gan rolio’r fatras. Yma eto, gwell llun na geiriau.

Gyda hynny, daeth y pitsa, a chyfle i eistedd wrth y bwrdd yn gytûn - cwmni bach dedwydd yn trafod popeth a dim. Tawelwch a fu; llonyddwch. Daeth cyfle i ofyn gan bob un beth a ddysgwyd ganddynt yn ystod y flwyddyn hon, a beth a fwynhawyd. Dyma'r ymatebion:

Beth a ddysgwyd gan y PIMSwyr eleni

Beth a fwynhawyd eleni

'Rydym, fel eglwys yn falch iawn o'n pobl ifanc. Mae hwyl eu cwmni, ac asbri eu ffydd yn donic enaid!