Salm 34:18-20
Llawer adfyd a gaiff y cyfiawn (Salm 34:19a BCN). Nid yw pobl Dduw yn rhydd rhag gofidiau a phoen bywyd. Mewn trychineb naturiol neu derfysgaeth yr un yw tynged y cyfiawn a’r anghyfiawn. 'Rydym wedi ein rhwymo wrth ein gilydd ym mwndel bywyd, a phan ddaw gwewyr a phoen, nid yw’n ymweld dim ond â’r anghyfiawn. Y gwahaniaeth rhwng y cyfiawn a'r anghyfiawn yw bod y cyfiawn yn ymwybod â phresenoldeb a chymorth Duw: Y mae llygaid yr ARGLWYDD ar y cyfiawn, a’i glustiau’n agored i’w cri (Salm 34:15 BCN).
Fy Nhad o’r nef, O! gwrando ‘nghri:
un o’th eiddilaf blant wyf fi;
O! clyw fy llef a thrugarha,
a dod i mi dy bethau da.
Nid ceisio ‘rwyf anrhydedd byd,
nid gofyn wnaf am gyfoeth drud;
O! llwydda f’enaid trugarha,
a dod i mi dy bethau da.
Fe all mai’r storom fawr ei grym
a ddaw â’r pethau gorau im;
fe all mai drygau’r byd a wna
i’m henaid geisio’r pethau da.
Fy Nhad o’r nef, O! gwrando ‘nghri
a dwg fi’n agos atat ti,
rho imi galon a barha
o hyd i garu’r pethau da. Amen
(Moelwyn 1866-1944; CFf.691)
(OLlE)