Gwaith, Addoliad, Gwasanaeth - un brethyn, un gwnïad ydyw!
Gwell esbonio efallai. Tueddwn i rannu bywyd yn faterol ac ysbrydol, yn gorff ac enaid, yn gysegredig a chyffredin, ac o’r herwydd creaduriaid y ‘rhwng’ ydym. 'Rydym yn byw a bod rhwng y materol a’r ysbrydol, rhwng y corff a’r enaid, rhwng y cysegredig a’r cyffredin; ar donfeddi cyfnewidiol; rhwng dau fyd, heb fedru dod a’r naill byth at y llall, nac ychwaith, yn iawn o’r naill byth at y llall.
Os gwehydd yw Duw, un ffrâm wau sydd ganddo. Brethyn diwnïad a gynhyrchir ganddo. Brethyn yn cynnwys bywyd i gyd, pob greddf, pob chwant, pob angen, pob dyhead, pob cri. I Dduw, nid oes rhwng yn bodoli i dorri’r materol o’r ysbrydol, y corff o’r enaid, y cysygredig o’r cyffredin. Mae enw i frethyn diwnïad Duw, oes: Avodah.
I ddechrau: Gwaith
Gwehydd oedd Duw o’r dechrau’n deg. Cymerodd yr ARGLWYDD Dduw y dyn a’i osod yng ngardd Eden, i’w thrin a’i chadw (Genesis 2:15). Gwelwn 'i'w thrin', a meddwl mai dyna fwriad Duw ar ein cyfer - trin y tir, gweithio. Mae trin - gweithio - yn gyfieithiad o’r gair Hebraeg: Avodah. Avodah a ddefnyddir hefyd yn Exodus 34:21: Am chwe diwrnod yr wyt i weithio, ond ar y seithfed dydd yr wyt i orffwys... Am chwe diwrnod yr ydym, ti a minnau, i Avodah.
Trown o Waith i Addoliad
Gwyddom mai bwriad Duw ar ein cyfer yw nid gwaith, a gwaith yn unig. Crëwyd ni hefyd i addoli Duw. Mae Exodus 3:12 yn sôn am alwad Duw i fywyd o addoliad:...wedi i ti arwain y bobl allan o’r Aifft, byddwch yn addoli Duw ar y mynydd hwn. ‘Addoli’ yw’r gair sydd gennym yn y cyfieithiad Cymraeg. Cyfieithiad ydyw o’r gair Hebraeg: Avodah. Mae’n fwriad gan Dduw ein bod yn ei Avodah, ei addoli.
Trown o Addoliad i Wasanaeth
Mae Duw yn ein galw i fwy, hyd yn oed, na gwaith ac addoliad. Mae Deuteronomium 10:12 yn cofnodi’r cwestiwn a’r ateb: Yn awr, O! Israel, beth y mae’r ARGLWYDD dy Dduw yn ei ofyn gennyt? Dy fod yn ofni’r ARGLWYDD dy Dduw trwy rodio yn ei ffyrdd a’i garu, a gwasanaethu yr ARGLWYDD dy Dduw a’th holl galon ac a’th holl enaid...’Gwasanaethu’ sydd gennym yn y cyfieithiad Cymraeg, yn yr Hebraeg ceir y gair Avodah. Mae’n ddymuniad gan Dduw ein bod yn ei Avodah, ei wasanaethu.
Neges y gair Avodah yn syml iawn yw hyn: Rhaid dysgu peidio tynnu brethyn ein bywyd yn ddarnau, rhaid dysgu peidio rhannu bywyd yn faterol ac ysbrydol, yn gorff ac enaid, yn gysegredig a chyffredin; er mwyn peidio gorfod llusgo byw rhwng y materol a’r ysbrydol, rhwng y corff a’r enaid, rhwng y cysygredig a’r cyffredin; rhwng dau fyd. Un peth, ac un peth yn unig a ddaw a’r materol a’r ysbrydol, y corff a’r enaid, y cysygredig a cyffredin y naill yn iawn at y llall: Avodah - gwaith, addoliad, gwasanaeth mewn uniad, y naill yn perthyn i’r llall, a hwnnw’r perthyn i’r lleill.
Yn union fel mae y mae’r ARGLWYDD ein Duw yn un ARGLWYDD (Deuteronomium 6:4), felly mae ein Duw yn gwau'r cyfan oll o fywyd ar un ffrâm wau, a dim ond un gair sydd yn iawn disgrifio’r bywyd, a’r ffordd o fyw a ddaw yn anochel o dderbyn hyn: Avodah. 100% Avodah.
(OLlE)
