Salm 1
Rysáit dedwyddwch yw’r Salm hon. Prif gynhwysyn y rysáit yw Gair Duw. O gael ein trwytho yng Ngair Duw meddai’r Salmydd, mae amheuaeth yn ildio i ffydd, anobaith i obaith, tywyllwch i oleuni, a thristwch i lawenydd. Dydd ar ôl dydd mae Duw yn ein gwahodd i ddewis bywyd: Yr wyf yn galw’r nef a’r ddaear yn dystion yn dy erbyn heddiw, imi roi’r dewis iti rhwng bywyd ac angau, rhwng bendith a melltith. Dewis dithau fywyd ... (Deuteronomium 30:19 BCN).
Gellid rhannu’r Salm yn dair adran. Mae adran gyntaf yn disgrifio'r hyn nad yw dedwyddwch; mae’r ail yn disgrifio'r hyn yw dedwyddwch, ac mae’r adran olaf yn cymharu tynged y cyfiawn a’r anghyfiawn.
O! Mor ddedwydd yw’r hwn, neu’r hon nad yw’n dilyn cyngor y drygionus, nac yn ymdroi hydd ffordd pechaduriaid nac yn eistedd ar sedd gwatwarwyr (1:1). Ni ddylai’r hwn neu’r hon sydd am ddewis bywyd dilyn, ymdroi nac eistedd gyda’r drygionus. Mae trefn y berfau’r bwysig, ymhlyg ynddynt mae taith o ddaioni i ddrygioni, o ddedwyddwch i dristwch. Mae dilyn yn awgrymu’r dechreuadau: cyfarfod â phobl ddrwg, darganfod syniadau gwyrgam. Wrth ymdroi â’r drygionus daw’r berthynas yn fwy sefydlog; ac mae eistedd yn cyfeirio at berthynas parhaol, sefydlog. Nid yw’r person dedwydd yn ymwneud â’r bobl sydd yn fwriadol ymwrthod â’r bywyd y mae Duw yn cynnig i bawb yn ddiwahân.
Yn yr adran nesa’ cawn wybod beth yw dedwyddwch, sef cael ein trwytho yng Ngair Duw. Nid hawdd yw cael ein trwytho yn y Gair, rhaid wrth ymroddiad mewn amser ac amynedd. Ond wrth fuddsoddi amser ac amynedd fe ddown i fod fel coeden wedi ei phlannu wrth ffrydiau dŵr ac yn rhoi ffrwyth yn ei dymor (1:3) - y ffrwyth yw ffydd, gobaith a chariad.
Mae’r Salm yn gorffen trwy gymharu'r da a’r drwg. Fel y gwyddom mai da fel coeden fytholwyrdd, ond mae’r drwg - y sawl sydd yn gwrthod cynnig Duw o fywyd - yn gwywo. Y mae’r cyfiawn yn gwylio fodd y cyfiawn. Ond y mae ffordd y ddrygionus yn darfod (1:6).
F’Arglwydd Iesu Grist, fab Duw, Waredwr, bydd drugarog wrthyf. Amen.
(OLlE)
